Starożytne Pompeje

 Ruiny Pompejów położone są około 20 kilometrów na południowy wschód od Neapolu. Dwa inne miasta, które zniszczyła erupcja Wezuwiusza w 79 roku to Herkulanum i Stabie.

Czytaj również: Piękna Lukka w Toskanii

Historia miasta

 Pompeje założono w VIII wieku przed Chrystusem. Były przystanią dla żeglarzy greckich i fenickich. Najeżdżane przez Etrusków i Greków, w końcu przeszły w ręce Rzymian, stając się ważnym centrum kulturalnym i handlowym. Największy rozwój miasta miał miejsce w I wieku n.e. Głównym źródłem utrzymania mieszkańców był handel związany ze znajdującym się w mieście portem morskim.

 Po raz pierwszy Pompeje zostały zniszczone przez silne trzęsienie ziemi, które miało miejsce 5 lutego 62 roku. Mieszkańcy jednak w dość krótkim czasie zdołali je odbudować po katastrofie. 

 Jednak siedemnaście lat później niespodziewany wybuch wulkanu Wezuwiusz przysypał je kilkumetrową warstwą popiołu, grzebiąc miasto i mieszkańców, którzy nie zdążyli się ewakuować. Jednym z świadków tego zdarzenia był Pliniusz Młodszy. To on pozostawił list z opisem wybuchu Wezuwiusza i spowodowanej erupcją tragedii.

 Według tego co zapisał, wybuch wulkanu nastąpił około południa. W pierwszej fazie z Wezuwiusza wydobyły się wysokie słupy ognia, później czarna chmura, która przesłoniła słońce. Na Pompeje posypał się deszcz rozżarzonych lapilli i popiołu wulkanicznego, który wzniecał pożary, zabijał ludzi, i powodował swoim ciężarem walenie się budowli. Trzy dni trwała nieprzerwana erupcja, w wyniku której miasto pokryła warstwa sześciometrowch popiołów.

Odkrycie tragedii w Pompejach

 Dopiero pod koniec XVI wieku podczas prac przy budowie kanału, odkryto starożytne napisy. Poszukiwania przeprowadzone w pobliżu potwierdziły istnienie pod ziemią ruin miasta. Prace prowadzono od 1748 roku, systematyczne działania w tym kierunku rozpoczęto w roku 1861 przez Giuseppe Fiorellego. Odkopywano nie tylko dzieła sztuki, ale i układ urbanistyczny miasta założonego na regularnej siatce ulic o brukowanej nawierzchni.

 Odkrywane w Pompejach rzeźby wykonane były przez miejscowych artystów z tufu wulkanicznego, marmuru, kamienia, drewna, brązu. Są to portrety, reliefy stanowiące ozdobne detale architektoniczne. Wśród drobniejszych wyrobów rzeźbiarskich odnaleziono dzwonki zawieszane swobodnie tak, aby najmniejszy ruch powietrza mógł wprawiać je w drgania. Do najważniejszych odkryć dokonanych w Pompejach należą malowidła ścienne, które zachowały się w dużej liczbie w bardziej reprezentacyjnych wnętrzach domów, w dość dobrym stanie. Pozwoliło to na odtworzenie historii malarstwa rzymskiego do 79 roku. Oprócz licznych malowideł odnaleziono także interesujące dekoracje w formie mozaik.

 Znaczna część znalezisk przechowywana jest w Muzeum Narodowym w Neapolu.

Czytaj również: Malownicza Taormina na Sycylii

Atrakcje turystyczne w mieście-muzeum

 Park Archeologiczny Scavi Di Pompei to całe miasto odgrzebane z gruzów i popiołu. Prace archeologiczne trwają do dnia dzisiejszego i odkrywana jest coraz to inna część miasta. Poruszamy się po ulicach, po których spacerowali starożytni Rzymianie, wchodzimy do ich domów i ogrodów. Jak na ironię, dzięki tej tragedii zachowały się do dzisiejszych czasów w bardzo dobrym stanie setki domów, świątynie, termy, karczmy, system dróg i chodników. Uwagę zwracają dobrze zachowane rzeźby, wyposażenie wnętrz, ozdobne freski i rzeczy codziennego użytku. 

 Największym zainteresowaniem wśród zwiedzających starożytne miasto cieszą się gipsowe odlewy ciał jego mieszkańców. Popioły pokrywające Pompeje szybko zastygały, zachowując wewnątrz kształt pogrzebanych ciał. Od 1861 roku słynny archeolog włoski Giuseppe Fiorelli odsłaniał zniszczone lawą wulkaniczną miasto. Na jego terenie odnaleziono około 2 tysięcy ciał. Archeolog wynalazł sposób na robienie ich gipsowych odlewów. Dziś wiele z nich można oglądać w ruinach miasta. Z ich kształtu można wywnioskować, że wybuch wulkanu całkowicie zaskoczył mieszkańców Pompejów.