MS planuje zmiany w opłatach w razie w razie dobrowolnego opuszczenia mieszkania przez dłużnika

Rządowy projekt nowelizacji ustawy o komornikach sądowych i egzekucji ma na celu wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 października 2015 r., sygn. akt P 3/14. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 51 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2016 r.,poz. 1138, z późn. zm., dalej: ustawa) w zakresie, w jakim nie przewiduje odrębnej stawki opłaty stałej za opróżnienie lokalu mieszkalnego z rzeczy i osób w sytuacji, gdy dłużnik po wezwaniu przez komornika dobrowolnie wykonał obowiązek w wyznaczonym terminie, jest niezgodny z art. 64 ust. 2 w zw. z art. 31 ust. 3 oraz art. 2 konstytucji.

Proponowane zmiany

W myśl proponowanych zmian, dobrowolne spełnienie przez dłużnika obowiązku określonego w tytule wykonawczym, po złożeniu przez wierzyciela wniosku o wszczęcie egzekucji odebrania rzeczy, wprowadzenia w posiadanie nieruchomości i usunięcia z niej ruchomości, opróżnienia lokalu z rzeczy lub osób, czy wprowadzenia wierzyciela w posiadanie w innych przypadkach, jak również wprowadzenia zarządcy w zarząd nieruchomości lub przedsiębiorstwa oraz wprowadzenia dozorcy w dozór nieruchomości, będzie oznaczało poniesienie przez niego opłaty egzekucyjnej obniżonej do kwoty 500 zł. Komornik będzie miał obowiązek zwrotu wierzycielowi części opłaty przekraczającej tę kwotę.

Omawiany projekt nowelizacji o komornikach sądowych i egzekucji trafi teraz pod obrady rządu, a następnie do prac w Sejmie.

Jak jest obecnie?

Opłata stała wynosi obecnie 40% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego za opróżnienie lokalu z rzeczy lub osób, z tym że odrębną opłatę pobiera się od każdej izby. Wynika to z art. 51 ust. 1 pkt 3 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Przy eksmisji mieszkań nie pobiera się odrębnej opłaty od pomieszczeń stanowiących: przedpokoje, alkowy, korytarze, werandy, łazienki, spiżarnie, loggie i podobnych. Przy opróżnianiu pomieszczeń i lokali niemieszkalnych, przede wszystkim garażu, stajni, obory lub sklepu, pobiera się opłatę za każde pomieszczenie jak za izbę. W aktualnym stanie prawnym zatem wierzyciel musi uiścić opłatę stałą w pełnej wysokości, także w sytuacji, gdy dłużnik dobrowolnie opuścił mieszkanie.

Autorem jest:

Kancelaria Prawna Skarbiec, specjalizująca się w przeciwdziałaniu bezprawiu urzędniczemu i w kontrolach podatkowych