Brak świadomości nie chroni przed rozbiórką budowli

Chodziło o sprawę mieszkańca z Białegostoku. Zgodnie ze złożonymi przed sądem zeznaniami zakupił on w 2011 r. działkę nad jeziorem wraz z domkiem letniskowym. Budynek został odkupiony od drugiego właściciela, który posiadał go od 1999 roku. W akcie notarialnym zapisano, iż przeniesiono własność kiosku nietrwale związanego z gruntem.

Czytaj również: Dobry Design 2015

Przeprowadzone przez nadzór budowlany w dniu 11 stycznia 2012 r. oględziny wykazały, że na wskazanej działce zlokalizowany jest budynek letniskowy z zadaszonym tarasem o łącznych wymiarach 7,65 m x 6,25m. Wykonany został on w konstrukcji drewnianej, z dachem dwuspadowym pokrytym papą. Zaznaczono również, że obiekt postawiony jest na betonowych bloczkach. Organ przeprowadzający oględziny wskazał, iż skoro budynek powstał na początku lat 90, kiedy obowiązywała ustawa prawo budowlane z 1974 r, to wymagane jest pozwolenie na budowę. Orzeczono więc, że domek letniskowy stojący na zakupionej działce jest samowolą budowlaną. Co więcej, nie możliwe jest jej zalegalizowanie, bowiem obiekt zlokalizowany jest na terenie nieprzeznaczonym pod zabudowę ani w obowiązującym ówcześnie ani obecnie planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z aktem prawa miejscowego z 1994 r. na miejscu działki wyznaczona została strefa ochronna jeziora przeznaczona pod uprawy. W obowiązującym natomiast obecnie planie, tereny te przeznaczone zostały pod działalność rekreacyjną, sportową, turystyczną, na której zakazano stawiania budynków.

Czytaj również: Laureaci konkursu #WarsawInstaFestival

Właściciel działki złożył odwołanie od decyzji organu budowlanego. Swoją rację argumentował tym, iż nie zdawał sobie sprawy, że domek letniskowy może być samowolą budowlaną. Uważał, że skoro działka położona jest na terenie związanym z rekreacją to może legalnie znajdować się na niej domek - tym bardziej, że nie jest on trwale związany z gruntem.