Jak mieszka się w innych krajach? Inspiracje, które wykorzystać możesz w swoim wnętrzu!

Skoro tak dużo piękna znajduje się w największych miastach Świata, może warto zgłębić temat nieco bardziej? Chcąc zainspirować Was w tworzeniu i planowaniu wnętrz, przyjrzeliśmy się naszym dalekim i bliskim sąsiadom.

Otwórzmy drzwi i wejdźmy do mieszkań, które dotychczas były zamknięte – czy któreś z nich warto będzie przenieść na nasze rodzime poletko?

Małe apartamentowce w Japonii

Japonia – kraj kwitnącej wiśni, wysoko rozwinięty technologicznie, kontrowersyjny kulturowo, wyrazisty w swoich tradycjach i zwyczajach. Ze względu na ogromną ilość lokali karaoke i sushi-barów, Japonia jest jednym z ciekawszych i chętniej odwiedzanych krajów świata. Mało kto wie, że wśród szybkiej kolei i wysokich apartamentowców znajdują się… głównie niewielkie i minimalistyczne wnętrza, nazywane apaato.

Rynek nieruchomości w Japonii stoi głównie na wynajmie - młodzi mieszkańcy w celach zarobkowych często zmieniają adres zamieszkania lub wyjeżdżają na delegacje.

Wynika to również z tego, że mieszkanie na własność to prawdziwe wyzwanie finansowe dla „przeciętnego” Japończyka. Skoro własne „M4” jest marzeniem trudnym do spełnienia, łatwo się domyślić, że liczba domów jednorodzinnych oraz tzw. tower mansion jest zatrważająco niska. Na te ostatnie pozwolić sobie może jedynie klasa wyższa, z pokaźnym majątkiem i stabilnym statusem społecznym. Jak czytamy - koszt zakupu ziemi to ponad 60 procent kosztów mieszkania. W Tokio i Osace jest to prawie 90 procent, wliczając w to tereny podmiejskie[1]. Im bliżej centrum stolicy tym ów procent jest większy. Co więcej – ceny te rosną z roku na rok.

Cena determinowana jest przez trwałość i solidność materiałów. Częste trzęsienia ziemi i zmienne warunki atmosferyczne narzuciły nijako nowe standardy na rynku nieruchomości. Niskie, dwupiętrowe osiedla są najtańsze ze względu na cienkie ściany i liche konstrukcje. Wysokie, kilkudziesięciopiętrowe wieżowce świadczą o luksusie, poprzez spełnianie szerokich wymogów, dotyczących bezpieczeństwa.

Skoro większość Japończyków żyje w wynajętych, niewielkich lokalach (do maksimum 30m²), ich sposób aranżacji opiera się na minimalizmie i najpotrzebniejszych elementach. Same mieszkania sięgają zaledwie 2.2 metra wysokości, sprawiając wrażenie wyjątkowo ciasnych. Jasne barwy, proste formy i niewielkie dekoracje nie przytłaczają pomieszczeń, dbając jednocześnie o ich przytulność. Dominującym materiałem jest oczywiście drewno – to je wykorzystuje się do stawiania ozdobnych belek, wykładania podłogi czy tworzenia mebli. W centrum mieszkania najczęściej spotkamy drewniany stół i drewniane krzesła (tzw. eames chairs) lub ławy, przy których wita się gości i je wspólne, rodzinne posiłki. Obowiązkowym elementem każdego mieszkania jest telewizor. Ten typ wnętrz najlepiej oddają słowa zawarte na stronie wrocławskiej architekt NKlim Design – Muszą (wnętrza - przyp.red.) być jednocześnie przytulne i funkcjonalne, a do tego oddawać określoną atmosferę.

Czytaj również: Spieki kwarcowe - jak wykorzystuje się je w nowoczesnych aranżacjach wnętrz

Mieszkańcy Tokio z pewnością łączą te trzy elementy.

Oczywistym jest, że Japończycy są miłośnikami technologii i nowoczesnych rozwiązań, a małe wnętrza wymagają od nich kreatywności. Najpopularniejszym rozwiązaniem są przesuwane drzwi, które montuje się w ścianie, zaoszczędzając w ten sposób na przestrzeni w wąskich korytarzach czy w pokojach przechodnich.

Rustykalne, włoskie wnętrza

Włosi słyną z bogatej historii, twardo zakorzenionej kultury i znakomitej kuchni. Wąskie uliczki w największych miastach łapią za serce mieszkańców i turystów, zachwycając drobnymi kostkami imitującymi chodnik, bluszczami oplatającymi elewację budynków oraz drewnianymi oknami.

Włoskie mieszkania to przede wszystkim przytulne lokale, ukryte w najwęższych uliczkach. Za dużymi, mosiężnymi bramami znajdziemy wiele piatto, ulokowanych w 2-3 piętrowych budynkach. Chcąc uciec od zgiełku największych placów i najbardziej popularnych lokalizacji, Włosi tworzą balkony i tarasy, które osłonięte są przed hałasem miasta. Formę ochrony najczęściej tworzą kolejne budynki, które z lotu ptaka przypominają labirynt. W stolicy Włoch, Rzymie, większość mieszkań nosi przydomek „Domus”, co oznacza, że jeden budynek zamieszkują wielopokoleniowe rodziny, dzieląc się między sobą piętrami.

W samych mieszkaniach znajdziemy dużo rustykalnych wpływów. Drewniane, wąskie okienka oraz żaluzje całkowicie zasłaniające światło, pozwalają ochronić domostwo przed upałami. Jako że wiele budynków posiada bogatą historię, we wnętrzach spotkamy stare, rustykalne belki, malowidła lub rzeźby umieszczone na ścianach klatek schodowych, a także rzymskie cyfry, zastępujące klasyczne oznakowanie ulic. Wchodząc więc do podwórza nierzadko spotkamy fontanny, małe ogródki udekorowane płaskorzeźbami albo ręcznie tworzonymi i trochę wyblakłymi dziełami. Włosi, będąc wiernymi swoich tradycji nie rezygnują z drewnianych sufitów, bordowych płytek imitujących cegłę, a także żeliwnych barierek o fantazyjnych, roślinnych kształtach. Projektowanie mieszkań bazuje więc na bogatej historii, którą chętnie podkreślają w śmiałych, kontrastujących połączeniach.

Nowojorskie lofty i przestronne mieszkania

Oglądając najpopularniejsze, amerykańskie seriale zauważamy jedną, zasadniczą tendencję – nowojorskie pomieszczenia są niezwykle przestronne. Zarówno fioletowe mieszkanie z serialu Przyjaciele, jak i apartament Samanth’y z serialu Sex w Wielkim Mieście zaskakiwały otwartym salonem i dużymi oknami, wpuszczającymi ogrom światła. Wszystkie te kreacje, wraz z żółtymi taksówkami, kawą braną na wynos oraz kolorowymi bilbordami stanowią za ikonę i symbol „American Dream”.

Trend wysokich pomieszczeń nawiązuje do loftów, które pierwotnie służyły za magazyny. W XIX wieku, kiedy to zaczęły upadać fabryki, opuszczone hale stały się inspiracją dla twórców i malarzy. To wtedy dzielnica Soho została okrzyknięta artystyczną częścią miasta. Niedługo trzeba było czekać, aby czerwona cegła, surowe materiały, aluminiowe rury i wysokie pomieszczenia zyskały na popularności. Projektanci zaczęli budować osiedla inspirując się przestronnymi budynkami dzielnicy Manhattanu. Chwilę później nowojorczycy zaczęli tworzyć antresole czy przestronne pomieszczenia, bez ścianek działowych. Otwarta kuchnia, duży salon połączony z jadalnią, żeliwne lampy, szklane lub drewniane dodatki i minimalizm to prawdziwa uczta dla miłośnika surowego wnętrza.

Choć mogłoby się wydawać, że obecnie wszyscy mieszkańcy Nowego Yorku pozwolić sobie mogą na te piękne, loftowe apartamenty, prawda jest z goła inna. W latach siedemdziesiątych miał miejsce prawdziwy boom, na skutek którego zaledwie w ciągu 4 lat zwiększyły się ceny mieszkań o nawet 18%[2]. Co więcej, w szczytowym momencie, w Bostonie i właśnie Nowym Yorku, ceny wzrosły do 40% na osobę [2].  Dla porównania, cena mieszkania wynosząca $186,000 w 1987 wzrosła do $375,000 pod koniec lat dziewięćdziesiątych.[2] Skutkiem tego, wiele apartamentów zamieniono na małe, wynajmowane mieszkania, najczęściej na Brooklynie.

Przedstawiliśmy ci różne lokale, pochodzące z różnych zakamarków świata – skrajne, niezwykle inspirujące, ukazujące różnice kulturowe. Czerp z nich jak najwięcej, wykorzystuj, modyfikuj, baw się różnymi stylami i stwórz ze swojego wnętrza wymarzoną przestrzeń!

Czytaj również: Klasyczny wzór jodełki w nowoczesnej odsłonie - designerskie płytki ścienne i połogowe

Bibliografia

[1] Noguchi, Y. (1994). Land prices and house prices in Japan. In Housing markets in the United States and Japan (pp. 11-28). University of Chicago Press.

[2] Case, K. E. (1994). Land prices and house prices in the United States. In Housing Markets in the United States and Japan (pp. 29-48). University of Chicago Press.