Rodzaje wzorców umów spółdzielni mieszkaniowych

Rodzaje wzorców umów spółdzielni mieszkaniowych

Na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu. Czytaj dalej

 

Rodzaje wzorców umów spółdzielni mieszkaniowych:

1.  Umowa o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego.

2. Umowa o przekształcenie, przysługującego członkowi spółdzielni, prawa lokatorskiego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.


3. Umowa o przeniesienia własności lokalu na rzecz członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawa do lokalu mieszkalnego.


4. Umowa o ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.


5. Umowa o przeniesienia własności lokalu na rzecz  osoby, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.


6. Umowa o budowę lokalu i ustanowienie odrębnej własności tego lokalu.

 

 

Inne umowy, uregulowane w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, związane z prawem do garażu. Przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni.Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może być ustanowione w budynku stanowiącym własność lub współwłasność spółdzielni.

 

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego powstaje z chwilą zawarcia między członkiem a spółdzielnią umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Umowa powinna być zawarta pod rygorem nieważności w formie pisemnej. Spółdzielcze lokatorskie prawa do lokalu mieszkalnego jest prawem obligacyjnym,  uregulowanym w  rozdziale 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. 2003 r. Nr 119 poz. 1116, z późn. zm.). Podstawa normatywna  tego prawa znajduje się w art. 9  ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

 

 

Na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę o przekształcenie przysługującego członkowi prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.  Umowa powinna być zawarta pod rygorem nieważności w formie pisemnej. Taka umowa musi być zawarta w formie aktu notarialnego. Umowy te zostały uregulowane odpowiednio w  przepisach art. 111  i art. 12 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

 


Przez umowę o ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład budowlany oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu może być ustanowione w budynku stanowiącym własność lub współwłasność spółdzielni. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu powstaje z chwilą zawarcia między członkiem a spółdzielnią umowy o ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Umowa powinna być zawarta pod rygorem nieważności w formie pisemnej. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest prawem zbywalnym, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu obejmuje także wkład budowlany.
Umowa zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

 

Z członkiem spółdzielni ubiegającym się o ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu spółdzielnia zawiera umowę o budowę lokalu. Umowa ta, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności, powinna zobowiązywać strony do zawarcia, po wybudowaniu lokalu, umowy o ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do tego lokalu. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest ograniczonym prawem rzeczowym ,  uregulowanym w  rozdziale 21 (w tym głównie w art. 171 - art. 174) ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Na pisemne żądanie członka lub osoby niebędącej członkiem spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, spółdzielnia mieszkaniowa jest obowiązana zawrzeć umowę przeniesienia własności lokalu - art. 1114  ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.
Taka umowa musi być zawarta w formie aktu notarialnego.

 

 

Z członkiem spółdzielni ubiegającym się o ustanowienie odrębnej własności lokalu spółdzielnia zawiera umowę o budowę lokalu. Umowa ta, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności, powinna zobowiązywać strony do zawarcia, po wybudowaniu lokalu, umowy o ustanowienie odrębnej własności tego lokalu. Członek wnosi wkład budowlany według zasad określonych w statucie i w umowie, w wysokości odpowiadającej całości kosztów budowy przypadających na jego loka. Z chwilą zawarcia ww. umowy powstaje roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu, zwane dalej „ekspektatywą odrębnej własności lokalu”. 

 

Ekspektatywa odrębnej własności lokalu jest zbywalna, wraz z wkładem budowlanym albo jego wniesioną częścią, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Nabycie ekspektatywy odrębnej własności lokalu obejmuje również wniesiony wkład budowlany i staje się skuteczne z chwilą przyjęcia w poczet członków nabywcy. Umowa zbycia ekspektatywy odrębnej własności lokalu powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Umowa o budowę lokalu i ustanowienie odrębnej własności tego lokalu oraz ekspektatywy (oczekiwania prawnego) odrębnej własności lokalu uregulowane zostały w  rozdziale 3 (w tym głównie w art. 18 i 19) ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.


Źródło: UOKiK / budnet.pl

Tagi

Czytaj też…

Czytaj na forum

Kalkulator zwrotu podatku VAT za materiały budowlane