Milutkie szkodniki naszych ogrodów: wiewiórki i zające. Jak sobie z nimi radzić?

Rudy gość w ogrodzie

 Widok tych małych wiewiórek szalejących w koronach drzew u każdego powoduje uśmiech na ustach. Przychodzą do naszych ogrodów w poszukiwaniu "łatwej zdobyczy", czyli jedzenia. Zjadają często ptasie jaja z gniazd oraz ziarno z ptasich karmników. Jeśli planujemy dokarmiać wiewiórki musimy pamiętać o tym, że zwierzęta szybko przyzwyczają się do naszej pomocy i w skrajnych przypadkach mogą zupełnie zrezygnować z samodzielnego poszukiwania pożywienia. 

 Dokarmiajmy je tylko wtedy gdy zaobserwujemy, że długo poszukują jedzenia, a ziemia jest zbyt mocno zmarznięta, aby mogły w niej kopać. 

 Podczas karmienia wiewiórek trzeba bardzo uważać aby łakome zwierzaki nas nie pogryzły, bo niestety często są nosicielami wścieklizny. Warto zatem zachować rozsądny dystans względem tego sympatycznego zwierzaka.

Czytaj również: Nielubiani goście w naszym ogrodzie, których warto polubić.

Czujny jak zając

 Zwany jest pospolicie ''szarakiem''. Długie uszy, wypukłe oczy, silne łapy umożliwiają zającowi błyskawiczną ucieczkę przed nieprzyjaciółmi. Zające lubią wygrzewać się w słońcu. Wolne chwile spędzają na pielęgnacji futra. Wydają się nam nieszkodliwe, ale czy nasze drzewa, rośliny i trawnik uważają tak samo?

 Menu zająca obejmuje około 70 gatunków roślin. Gustuje on zwłaszcza w koniczynie i mniszku. Zimą musi obgryzać korę drzew i krzewów, zwłaszcza gdy wszystko przykryje śnieg. Z głodu potrafi nieźle narozrabiać, nie wszyscy więc cieszą się z jego wizyt w ogrodzie lub sadzie. 

 Drzewa owocowe można przed nim chronić, zakładając plastikowe osłony na pnie. W sklepach ogrodniczych można kupić perforowane osłonki i siatki, którymi otacza się pnie drzew. Osłonki zakładamy na wysokość 60-80 centymetrów, u młodych drzew zabezpieczamy też pierwsze piętro gałęzi. Pozostałe rośliny możemy zabezpieczyć, ustawiając ogrodzenia o wysokości do jednego metra. 

Czytaj również: Jak prowadzić prace ogrodowe zgodnie z układem księżyca?