Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 września 1998 r.

Na podstawie art. 34 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118) zarządza się, co następuje:

§ 1. 

Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych.

§ 2. 

Przez ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych rozumie się zespół czynności zmierzających do określenia przydatności gruntów na potrzeby budownictwa, wykonywanych w szczególności w terenie i w laboratorium.

§ 3. 

1. Ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych obejmuje:

1)  fundamentowanie obiektów budowlanych,

2)  określanie nośności i stateczności podłoża gruntowego,

3)  ustalanie i weryfikację wzajemnego oddziaływania obiektu budowlanego i podłoża gruntowego w różnych fazach budowy i eksploatacji,

4)  ocenę stateczności skarp, wykopów i nasypów oraz ich zabezpieczania,

5)  wybór metody wzmacniania podłoża gruntowego,

6)  ocenę oddziaływania wód gruntowych na budowlę,

7)  ocenę gruntów stosowanych w robotach ziemnych,

8)  wybór metody podtrzymywania skarp,

9)  wykonywanie barier uszczelniających.

2. Geotechniczne warunki posadawiania obiektów budowlanych ustala się w celu uzyskania danych:

1)  dotyczących budowy i parametrów geotechnicznych podłoża gruntowego współpracującego z projektowanym obiektem i w strefie oddziaływania projektowanych robót,

2)  umożliwiających rozpoznanie zagrożeń mogących wystąpić w trakcie robót budowlanych lub w ich wyniku,

3)  wymaganych do bezpiecznego i racjonalnego zaprojektowania i wykonania obiektu budowlanego.

§ 4. 

1. W celu ustalenia geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych wykonuje się analizę i ocenę dokumentacji geotechnicznej, geologiczno-inżynierskiej i hydrogeologicznej, danych archiwalnych oraz innych danych dotyczących badanego terenu i jego otoczenia.

2. W zależności od potrzeb należy:

1)  przygotować program badań geotechnicznych w terenie na potrzeby projektowanego obiektu,

2)  wykonać badania geotechniczne w terenie obejmujące w szczególności:

a)  małośrednicowe sondowania próbnikami przelotowymi,

b) sondowania dynamiczne i statyczne,

c)  badania presjometryczne i dylatometryczne,

d) badania georadarowe i elektrooporowe,

e)  badania dynamiczne gruntów,

f)  odkrywki fundamentów,

g)  badania wodoprzepuszczalności gruntów i konstrukcji ziemnych,

h)  badania wód gruntowych i ich oddziaływania na konstrukcję,

i)   badania na poletkach doświadczalnych,

3)  wykonać badania geotechniczne w laboratorium, obejmujące w szczególności:

a)  badania fizyczno-mechanicznych i dynamicznych właściwości gruntów,

b) badania chemicznych właściwości gruntów i wód gruntowych,

c)  badania próbek gruntów ulepszonych i materiałów zastosowanych do ulepszania podłoża gruntowego,

4)  ustalić wzajemne oddziaływanie fundamentów obiektu budowlanego i podłoża gruntowego w skali laboratoryjnej, technicznej i naturalnej, w tym próbne obciążenia gruntu, pali i fundamentów,

5)  wykonać inne czynności geotechniczne, jak:

a)  prognozę zmian właściwości podłoża gruntowego,

b) obliczenie nośności, stateczności i osiadań fundamentów,

c)  ustalenie danych niezbędnych do zaprojektowania fundamentów,

d) określenie szkodliwości oddziaływań wód gruntowych na obiekt budowlany i sposobów przeciwdziałania tym zagrożeniom,

e)  określenie zakresu pomiarów geodezyjnych przemieszczeń obiektu wznoszonego i obiektów sąsiednich oraz gruntu, niezbędnych do rozpoznania zagrożeń mogących wystąpić w trakcie robót budowlanych lub w ich wyniku.

§ 5. 

1. Zakres czynności wykonywanych przy ustalaniu geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych jest uzależniony od zaliczenia obiektu budowlanego do kategorii geotechnicznej obiektów budowlanych, o której mowa w § 7, zwanej dalej "kategorią geotechniczną".

2. Kategorię geotechniczną ustala się w zależności od rodzaju warunków gruntowych oraz czynników konstrukcyjnych charakteryzujących możliwość przenoszenia odkształceń i drgań, stopnia złożoności oddziaływań, stopnia zagrożenia życia i mienia awarią konstrukcji, jak również od wartości zabytkowej lub technicznej obiektu i zagrożenia środowiska.

3. Rozróżnia się następujące rodzaje warunków gruntowych:

1)  proste warunki gruntowe - występujące w przypadku warstw gruntów jednorodnych genetycznie i litologicznie, równoległych do powierzchni terenu, nie obejmujących gruntów słabonośnych, przy zwierciadle wód gruntowych poniżej projektowanego poziomu posadawiania oraz braku występowania niekorzystnych zjawisk geologicznych,

2)  złożone warunki gruntowe - występujące w przypadku warstw gruntów niejednorodnych, nieciągłych, zmiennych genetycznie i litologicznie, obejmujących grunty słabonośne, przy zwierciadle wód gruntowych w poziomie projektowanego posadawiania i powyżej tego poziomu oraz przy braku występowania niekorzystnych zjawisk geologicznych,

3)  skomplikowane warunki gruntowe - występujące w przypadku warstw gruntów objętych występowaniem niekorzystnych zjawisk geologicznych, zwłaszcza zjawisk i form krasowych, osuwiskowych, sufozyjnych, kurzawkowych, glacitektonicznych, na obszarach szkód górniczych, przy możliwych nieciągłych deformacjach górotworu oraz w centralnych obszarach delt rzek.

§ 6. 

1. Kategorię geotechniczną całego obiektu lub jego poszczególnych części określa projektant obiektu w uzgodnieniu z osobą upoważnioną, na podstawie odrębnych przepisów, do ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektu budowlanego. W trakcie czynności geotechnicznych oraz budowy, przy stwierdzeniu innych od założonych w programie warunków gruntowych, kategoria geotechniczna może ulec zmianie.

2. Ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych, forma ich przedstawienia oraz zakres niezbędnych badań powinny być dostosowane do kategorii geotechnicznej.

§ 7. 

Rozróżnia się następujące kategorie geotechniczne:

1)  pierwsza kategoria geotechniczna, która obejmuje niewielkie obiekty budowlane o statycznie wyznaczalnym schemacie obliczeniowym, w prostych warunkach gruntowych, dla których wystarcza jakościowe określenie właściwości gruntów, takie jak:

a)  1- lub 2-kondygnacyjne budynki mieszkalne i gospodarcze,

b) ściany oporowe i rozparcia wykopów, jeżeli różnica poziomów nie przekracza 2 m,

c)  wykopy do głębokości 1,2 m i nasypy do wysokości 3 m wykonywane zwłaszcza przy budowie dróg, pracach drenażowych oraz układaniu rurociągów,

2)  druga kategoria geotechniczna, która obejmuje obiekty budowlane w prostych i złożonych warunkach gruntowych, wymagające ilościowej oceny danych geotechnicznych i ich analizy, takie jak:

a)  fundamenty bezpośrednie lub głębokie,

b) ściany oporowe lub inne konstrukcje oporowe, z zastrzeżeniem pkt 1 lit. b), utrzymujące grunt albo wodę,

c)  wykopy i nasypy, z zastrzeżeniem pkt 1 lit. c), oraz budowle ziemne,

d) przyczółki i filary mostowe oraz nabrzeża,

e)  kotwy gruntowe i inne systemy kotwiące,

3)  trzecia kategoria geotechniczna, która obejmuje:

a)  nietypowe obiekty budowlane niezależnie od stopnia skomplikowania warunków gruntowych, których wykonanie lub użytkowanie może stwarzać poważne zagrożenie dla użytkowników i środowiska, takie jak: obiekty energetyki jądrowej, rafinerie, zakłady chemiczne, zapory wodne, lub których projekty budowlane zawierają nowe, nie sprawdzone w krajowej praktyce, rozwiązania techniczne, nie znajdujące podstaw w przepisach i Polskich Normach,

b) obiekty budowlane posadawiane w skomplikowanych warunkach gruntowych,

c)  obiekty zabytkowe i monumentalne.

§ 8. 

1. Geotechniczne warunki posadawiania obiektów budowlanych opracowuje się w formie ekspertyzy lub dokumentacji geotechnicznej.

2. Dla obiektów budowlanych wymagających wykonania robót geologicznych, zaliczonych do trzeciej kategorii geotechnicznej oraz w złożonych warunkach gruntowych do drugiej kategorii, poza dokumentacją geotechniczną należy wykonać dokumentację geologiczno-inżynierską, opracowaną zgodnie z odrębnymi przepisami.

§ 9. 

Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do obiektów budowlanych, w stosunku do których został złożony wniosek o wydanie decyzji o pozwolenie na budowę przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

§ 10. 

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski