Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r.

Rozdział 3
Budowle rolnicze i urządzenia budowlane z nimi związane

§ 13. 

1. Budowle rolnicze i urządzenia budowlane z nimi związane powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający w fazie budowy i eksploatacji zachowanie stanów granicznych nośności i użytkowania konstrukcji.

2. W stalowych elementach konstrukcyjnych budowli rolniczych narażonych na korozję należy, niezależnie od zabezpieczenia antykorozyjnego, stosować naddatki.

§ 14. 

Posadowienie budowli rolniczych powinno:

1) być dostosowane do warunków hydrogeologicznych i innych cech podłoża gruntowego,

2) być dostosowane do rodzaju konstrukcji oraz sposoby użytkowania budowli rolniczych i urządzeń budowlanych z nimi związanych,

3) zapewniać zachowanie stanów granicznych nośności i użytkowania.

§ 15. 

1. Występujące w budowlach rolniczych urządzenia techniczne powodujące wstrząsy i wibracje powinny być wykonane na oddzielnych fundamentach, z zachowaniem odstępów dylatacyjnych, w sposób uniemożliwiający przenoszenie wstrząsów i wibracji na fundamenty obiektu.

2. Fundamenty budowli rolniczych i urządzeń budowlanych z nimi związanych powinny być zabezpieczone przed:

1) negatywnymi skutkami oddziaływania wód gruntowych,

2) skutkami przemarzania podłoża gruntowego, jeżeli podłoże stanowią grunty wysadzinowe,

3) uszkodzeniami umożliwiającymi przeniknięcie do gruntu szkodliwych substancji znajdujących się w budowli.

§ 16. 

Przegrody budowlane budowli rolniczych powinny być projektowane i wykonywane z zapewnieniem bezpieczeństwa i odporności ogniowej konstrukcji, przy doborze materiałów zapewniających walory użytkowe i trwałość budowli.

§ 17. 

W budowlach rolniczych przeznaczonych do magazynowania produktów spożywczych i pasz oraz komponentów przeznaczonych do ich produkcji zabronione jest stosowanie materiałów toksycznych i charakteryzujących się stężeniem naturalnych izotopów promieniotwórczych większym od przewidzianego w przepisach w sprawie dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, wydzielanych przez materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi.

§ 18. 

Przegrody budowlane podziemnych budowli rolniczych oraz zagłębione w gruncie części przegród pozostałych budowli rolniczych powinny być zabezpieczone przed negatywnymi skutkami oddziaływania środowiska gruntowo-wodnego oraz przed zawilgoceniem i przenikaniem wilgoci do wnętrza budowli.

§ 19. 

1. Przegrody budowlane budowli rolniczych narażone na negatywne oddziaływanie środowiska wewnętrznego, niezależnie od szczelności ich wykonania, powinny być osłonięte od wewnątrz powłokami zabezpieczającymi.

2. Przegrody budowlane, o których mowa w ust. 1, powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób umożliwiający wymianę elementów zniszczonych lub uszkodzonych.

§ 20. 

Przykrycia podziemnych budowli rolniczych przenoszące obciążenie zewnętrzne stałe lub zmienne powinny być oznakowane tablicami ostrzegawczymi zawierającymi informacje o wielkości dopuszczalnych obciążeń i ich rozmieszczeniu.

§ 21. 

1. W biogazowniach powinny być stosowane niskociśnieniowe zbiorniki biogazu metalowe, żelbetowe lub z tworzyw elastycznych.

2. Zbiorniki powłokowe z tworzyw elastycznych powinny być zabezpieczone ogrodzeniem o wysokości co najmniej 1,8 m.

3. Odległość ogrodzenia od płaszcza zbiornika biogazu powinna wynosić co najmniej 0,85 m.

4. Dopuszcza się odległość mniejszą od określonej w ust. 3, pod warunkiem wykonania ogrodzenia w sposób uniemożliwiający sięgnięcie do płaszcza zbiornika.

5. Zbiorniki biogazu metalowe i żelbetowe mogą być nie obudowane.

6. Podziemne zbiorniki biogazu mogą być obciążone jedynie znajdującym się nad nim i gruntem.

§ 22. 

Komory fermentacyjne i zbiorniki biogazu powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zabezpieczający przed:

1) pożarem lub wybuchem,

2) zamarznięciem przewodów doprowadzających i odprowadzających gaz,

3) kondensacją gazu,

4) korozją powodowaną przez substancje zawarte w gazie, a w szczególności przez amoniak i siarkowodór.

§ 23. 

1. Komory fermentacyjne powinny być wykonywane z materiałów niepalnych.

2. Izolacja cieplna komór fermentacyjnych i przewodów biogazu powinna być wykonana w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia.

§ 24. 

1. Komory fermentacyjne i zbiorniki biogazu powinny być wyposażone w instalacje odgromowe i chronione od elektryczności statycznej.

2. Instalacje elektryczne powinny być prowadzone w rurach o stopniu ochrony nie niższym niż IP-54; w wypadku stosowania mieszadeł nurkowych stopień ochrony powinien wynosić IP-68.

§ 25.

 Tworzywa elastyczne przeznaczone do budowy zbiorników biogazu powinny charakteryzować się:

1) wytrzymałością na rozrywanie co najmniej 15 N/cmb,

2) przepuszczalnością metanu nie większą niż 10 cm3/m2h bar,

3) odpornością na działanie temperatur w granicach od -30°C do +50°C,

4) możliwością odprowadzania ładunków elektrostatycznych.

§ 26. 

1. W pomieszczeniach, w których znajdują się zbiorniki biogazu, należy zapewnić wentylację grawitacyjną.

2. Otwory nawiewne w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, powinny znajdować się bezpośrednio nad posadzką, a kanały wywiewne powinny być wyprowadzone ponad dach.

3. W pomieszczeniach ze zbiornikami biogazu otwory nawiewne i wywiewne powinny mieć powierzchnię przekroju dla zbiorników o pojemności:

1) do 50 m3 - 400 cm2,

2) powyżej 50 m3 do 100 m3 - 700 cm2,

3) powyżej 100 m3 do 200 m3 - 1000 cm2,

4) powyżej 200 m3 - 1500 cm2.

§ 27. 

Pomieszczenia sterowni znajdujące się obok komór fermentacyjnych powinny być wentylowane.

§ 28. 

1. Konstrukcja otwartych zbiorników na płynne odchody zwierzęce powinna zapewniać warunki ich użytkowania poprzez:

1) umożliwienie dojazdu oraz opróżnienia gromadzących się osadów,

2) wykonanie spadków w dnie w kierunku komory czerpalnej gnojowicy,

3) wykonanie spadków na zewnątrz dla odpływu wód opadowych.

2. ⁽²⁾ Zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce zaopatrzone w przykrycie inne niż sztywne i odporne na uszkodzenia mechaniczne oraz otwarte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce, o wysokości mniejszej niż 1,8 m, powinny być zabezpieczone ogrodzeniem o wysokości co najmniej 1,8 m.

3. ⁽³⁾ Pomosty obsługowe i dojścia dla obsługi zamkniętych zbiorników na płynne odchody zwierzęce zaopatrzonych w przykrycie inne niż sztywne i odporne na uszkodzenia mechaniczne oraz otwartych zbiorników na płynne odchody zwierzęce powinny być zabezpieczone barierkami ochronnymi o wysokości co najmniej 1,1 m z poprzeczką umieszczoną w połowie ich wysokości i na wysokości 0,15 m nad pomostem.

4. Izolacja wodoszczelna dna i skarp zbiorników ziemnych na płynne odchody zwierzęce powinna być wykonana z trwałych materiałów izolacyjnych.

§ 29. 

Płyty do składowania obornika powinny mieć dno i ściany nieprzepuszczalne.

§ 30. 

1. Składy otwarte węgla, koksu i żużla powinny być położone w terenie, w którym nie gromadzą się wody opadowe.

2. Skład powinien mieć dojazd dla pojazdów mechanicznych.

3. Podłoże składu powinno być utwardzone ze spadkiem nie mniejszym niż 3%.

4. Skład węgla brunatnego powinien być przykryty.

§ 31. 

1. Myjnie płytowe dla pojazdów i urządzeń rolniczych powinny posiadać utwardzoną nawierzchnię z betonu szczelnego ze spadkami dla odpływu wód opadowych oraz szczelne osadniki błota i tłuszczu, a także studzienki zbiorcze.

2. Myjnie urządzeń do ochrony roślin powinny być wyposażone w szczelne zbiorniki ścieków.