Odpowiednio dobrana stolarka okienna wpływa na poziom ochrony wnętrza mieszkania przed hałasem z zewnątrz

Hałas nie jest zjawiskiem jednorodnym. Rozmowa, szum miejskiej komunikacji czy dźwięk syreny to dźwięki o różnej wysokości tonów, które wyraża się w hercach (Hz). Ludzkie ucho rejestruje dźwięki o częstotliwości od 16 do 20000 Hz. Tak na prawdę jednak długotrwała ekspozycja na dźwięki mniej zauważalne dla ludzkiego ucha może mieć bardziej negatywny wpływ na zdrowie niż krótkotrwały hałas o wysokiej częstotliwości. Źródłem dyskomfortu jest często stolarka okienna o zbyt słabej izolacyjności akustycznej. Właściwość ta jest określana dla całego okna w odniesieniu do różnicy pomiędzy poziomem dźwięku na zewnątrz a poziomem dźwięku odbieranego w pomieszczeniach wewnątrz budynku. Według normy PN-87/B-02151/02 „Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach. Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach” dopuszczalny poziom hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych wynosi 40 dB w dzień i 30 dB w nocy, a w pokojach przeznaczonych na naukę lub pracę - 35 dB.

Czytaj również: Nowoczesne szkło ochrony przeciwsłonecznej

Jak sprawdzić izolacyjność akustyczną okna?

Ważnym parametrem określającym izolacyjność akustyczną przegród budowlanych jest ważony wskaźnik izolacyjności akustycznej R_w podawany w decybelach. Należy jednak pamiętać, że nie jest on miarodajny, gdyż nie uwzględnia źródeł hałasu i może pełnić jedynie funkcję pomocniczą. Do oceny izolacyjności akustycznej okien stosowane są jednoliczbowe wskaźniki R_A1 (R_w+C) oraz R_A2 (R_w+C_tr). Pierwszy z nich uwzględnia dźwięki o wysokich częstotliwościach, na przykład ruch autostradowy czy lotnisko. Z kolei drugi – dźwięki o niskiej częstotliwości, jak na przykład komunikacja miejska czy kolej niskich prędkości. Zjawisko izolacyjności akustycznej w przypadku okien jest często kojarzone z szybą, jednak wskaźnik Rw (C; C_tr) jest każdorazowo określany dla całej konstrukcji okiennej.

- Okno to przegroda niejednorodna, złożona z szeregu elementów konstrukcyjnych o różnych właściwościach akustycznych. Szyba zajmuje czasem nawet powyżej 75% jego powierzchni, jednak pomimo tego nawet zestawy szybowe o najlepszych parametrach tłumienia dźwięku mogą nie dać oczekiwanej ochrony. Dlatego na naszych oknach przeprowadzamy setki badań z uwzględnieniem niemal wszystkich dostępnych rodzajów szklenia – mówi Andrzej Polijaniuk z firmy Schüco International Polska.

Kompleksowe badania przeprowadzane na oknach Schüco z tworzywa sztucznego (PVC) ułatwiają właściwy dobór rozwiązań o izolacyjności od R_w 33 do 48 dB z odpowiednimi współczynnikami korekcyjnymi C i C_tr umożliwiającymi ocenę parametrów R_A1 i R_A2.

Czytaj również: Jakie okna wybrać, aby skutecznie doświetlić poddasze?

Wentylacja kontra ochrona akustyczna?

Większość okien jest wyposażona w system mikrowentylacji, umożliwiającej zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu we wnętrzach. Jej zastosowanie oznacza otwarcie okna, a więc całkowity brak ochrony akustycznej. W tym celu stosuje się również różnego rodzaju nawiewniki, które także w bardzo istotny sposób wpływają na właściwości tłumiące okna. Nowoczesne rozwiązania pozwalają jednak zniwelować negatywny wpływ wentylacji naturalnej na izolacyjność akustyczną. Stolarka z tworzywa sztucznego z serii Schüco Corona jest wyposażona w specjalne, ukryte nawiewniki Schüco Vento, które samoczynnie regulują przepływ powietrza. Podczas serii badań przeprowadzonych z uwzględnieniem różnych konfiguracji w zależności od potrzeb wentylacyjnych udowodniono, że izolacyjność akustyczna okien z takim systemem wentylacji i szybami o różnej izolacyjności akustycznej, utrzymuje bardzo dobry poziom, nawet do 44 dB. Tym samym okna te idealnie sprawdzają się w pomieszczeniach, w których wymagana jest cisza potrzebna do wypoczynku lub skupienia, takich jak sypialnia, pokój dziecięcy czy domowe biuro.