Zasady przedmiarowania robót ziemnych

Z praktycznych uwarunkowań technicznych i organizacyjnych można dokonać następującego  podziału budowli ziemnych:

- roboty przestrzenne zwane kubaturowymi, które wykonuje się jako czasowe lub stałe.

Jako czasowe przyjmuje się wykopy, które służą do wykonania fundamentów i elementów podziemnych obiektów budowlanych. Ulegają one  zasypaniu po zrealizowaniu robót budowlanych.

Jako stałe określa się wykopy lub nasypy, które służą do przeprowadzenia np. urządzeń hydrotechnicznych lub mogą stanowić samodzielna budowlę.
Do tej grupy wykopów jednostka miary jest m3,

- roboty liniowe obejmujące wykopy i nasypy wąskoprzestrzenne jak wykopy pod budynki niepodpiwniczone, drogi kołowe, linie kolejowe, wały ochronne, instalacje zewnętrze itp. Mogą być wykonywane jako czasowe lub stałe. Jednostką miary tej grupy wykopów jest m3 z wyjątkiem robót energetycznych, w których jednostką jest m,

- roboty powierzchniowe wykonywane na  powierzchni placu budowy i na małych głębokościach. Obejmują takie roboty jak zdjęcie warstwy ziemi roślinnej, plantowanie terenu dla uzyskania wymaganych poziomów itp. Jednostką miary tej grupy wykopów jest m2.

Powyższe roboty ziemne zaliczane są do grupy robót podstawowych.

Wyróżnia się również grupę robót ziemnych towarzyszących, która obejmuje:

 
- roboty przygotowawcze i pomiarowe,
- roboty wykończeniowe,
- roboty specjalistyczne,
- roboty porządkowe.

Przed przystąpieniem do procedury przedmiarowania należy dokonać:

- klasyfikacji wykopów pod względem kształtów i wymiarów,
- klasyfikacji gruntów do odpowiedniej kategorii,
- ustalenia sposobu zabezpieczenia ścian wykopów i nasypów,
ustalenie wymiarów wykopów.

W artykule wykorzystano fragment publikacji „Poradnik kierownika budowy. Od przejęcia placu budowy do odbioru końcowego” wydanej przez Wydawnictwo FORUM